Viridiana (1961)

 

Bunuel filmlerinin en dikkat çekici konularını burjuvazi eleştirisi ve bunu besleyen alt öğeler olarak cinsellik ve din oluşturur diyebiliriz. Viridiana filminin faşist bir dönemden geçtiğini de bir tarafa not ederek daha çok dini alana ağırlık vermiş Bunuel.

Hem rahibe Viridiana hem de dilenciler gibi kişi veya topluluklar üzerinden bir inanç resmi sunuluyor bizlere, son sahnede işin boyutu sınır tanımayan cinsten.

Bunuel'in Hiristiyanlik eleştirilerini içeren bazı sahneleri nedeniyle İspanya'da 1977'ye dek, 16 sene boyunca yasaklı kalmıştır. Filmin Leonardo da Vinci'nin Son Akşam Yemeği tablosunun söz konusu olduğu sahnesi, Vatikan tarafından dine küfür olarak yorumlanarak özellikle kınanmıştır.

Film, Benito Pérez Galdós'un kitabından uyarlandı.Ayrıca,Paris' e gönderilen kopyalar sayesinde yok olmaktan kurtarılmış ve Cannes Film Festivali' nde Altın Palmiye ödülünü kazanmıştır. ~tr.wikipedia.org~

Filmdeki göndermelerden bazıları:

-'Son akşam yemeği'sahnesi: Vatikan küfür olarak algılamış(bu bölümde birçok ayrıntı var)
-Rahibe'nin uyurgezer olduğu sahne'de bilinç altı üzerinden Kilise'ye gönderme...
-'Eniştenin' ölümü sonrası aynı evi paylaşan iki varis'in kalması Katolikleri kızdırmış...
-Son kısımda hizmetçinin küçük kızının İsa taçını ateşe fırlatması...