Ivanovo detstvo / İvan'ın Çocukluğu (1962)

 

Şiire devam...'İntikam'ın şiirine.

Tarkovskiy'nin ilk uzun metraj filminde 12 yaşındaki bir çocuk üzerinden savaşa bambaşka bir bakış görüyoruz. Bu bakış en başta çocuklar olmak üzere kadınlar, karşı taraf da dahil herkese savaşın etkilerini göstermek yoluyla gerçekleşiyor. Yönetmenimiz 'savaş'ı ameliyat masasına yatırmışcasına ele alırken o'na salt bir savaş karşıtı film olmaktan öteye taşıyan yüklemeler yapmış.

Siyah-beyaz filmde düşler ve gerçeklerin; aydınlık ve karanlık, savaş ve barışın; sessizlik ve kutlamalar şeklinde resmedilmesi ile bize yönetmenin sinemasının temel özelliklerini yansıtıyor.

Filmin bütününde sahneler arası geçişler hızlı bir şekilde gerçekleşiyor ve büyük bir oranda başarılı olunmuş ancak son kısımda 'Berlin ve Zafer' bölümüne geçiş çokça hızlı oldu. Bu, benim için filmin 10/10 olmamasında etkili olan tek nedendi diyebilirim.

Bu filmde 'İvan'ın hikayesi, Zerkalo'da yönetmenin kendi çocukluğuna dönüşü üzerinden savaş etrafında gezinilmiş. Ben Zerkalo'yu bu filmden önce seyrederek sıralamada bir hata yapmış gibi oldum. Bu sinemaya ilgi duyanlara önerim 'İvan'ın Çocukluğu'nu önce seyretmeleri yönünde olacak, bunda filmi fazlaca beğenmemim etkisi var.