L'Atalante / Atalante (1934)

 

Geçip Giden Çatana'ya bakın hele...

Paris eşittir aşk ise bütün mesele Paris'i görebilmek ya da görememektir. Tek bir duygudan da ibaret değildir bu. Farklı yerlerini görmek, tekrar tekrar görmek üzerinden aşkın bütün renklerine dokunan bir film.

Beni en çok etkileyen sahne ise birbirlerini suda görme üzerinden aşk testi uygulanmasıydı.

İki savaş arası dönemde Şiirsel Gerçekçilik akımının en önemli örneklerinden birisi olan film Fransız Yeni Dalga yönetmenlerinin de ilgisini çekmeyi başarmıştır. Karanlığın hakim olduğu bir kentten başlayan yolculuğun olduğu ilk bölümde benzer izlere rastlamak mümkün.

Film ayrıca genç yaşta hayata veda eden yönetmenin ilk, tek ve de son uzun metraj filmi olma özelliği dolayısıyla büyük öneme sahip.