Cesare deve morire / Sezar Ölmeli (2012)

 

Sinemanın içinde tiyatro, film içinde oyun, hapishane içinde Shakespeare...

Siyah beyaz çekimler ve gerçekte mahkum olan oyuncuların kullanılması bu ülke sinemasına yabancı olmamakla birlikte filmin can alıcı noktalarından birini oluşturuyor. Prova-oyun şeklinde iki ayrı bölümde mahkumlara baktığımız bölümlerin siyah beyaz, oyunun sahnelendiği anların renkli olması ile yönetmen, kurmacası içerisinde sanatın etkisini yansıtmak ister gibi.

Gerçekle oyun arasında gidip gelirken kimin hangi rolü oynadığı konusu arada kaynıyor. Film, kısa süresi içerisinde kurulduğu gerçek mekan ve üzerindeki gerçek oyunculardan fazla detay veremiyor. Hal böyle olunca gerçek ile oyun arasında bir tarafa çok fazla yük biniyor ve sinemada bir oyunun belgeseli diyebileceğimiz tarzda ürün çıkıyor karşımıza. Benim için olumsuz taraflarından biri buydu.

Çoğu sinema izleyicisine hitap etmeyebilir. Hem tiyatroya hem sinemaya yakın olan sanatseverlerin daha iyi kritik edebileceği bir yapım.
Çeviride emeği geçen Subext ekibine de ayrıca teşekkürler.